فقط خدا

... خدايا طاعتت را بر ما الهام کن و از نافرمانيت ما را دور کن و آسان کن بر ما راه رسيدن به آنچه موجب خوشنودى تو است .

خدايا ما را در کشتى هاى نجاتت جاى ده و از لذت مناجاتت بهره مند ساز و شيرينى دوستى و مقام قربت را به ما بچشان و جهد و کوشش ما را در راه طاعت خودت قرار ده و نيتهاى ما را در مورد کارهايى که برايت انجام دهيم خالص گردان، زيرا ما با تو و از آن توئيم و وسيله اى به درگاهت نداريم جز خودت .

خدايا ما را از برگزيدگان نيکوکارت قرار ده، آنان که به کارهاى نيک پيشى جسته و به سوى خيرات شتابان بوده و براى باقيات صالحات کار مى کنند و به رسيدن به درجات عالى و بلند کوشايند، براستى که تو بر هر چيز توانايى و به اجابت خواسته ام سزاوار، به رحمتت اى مهربانترين مهربانان .

گزيده اي از مناجان خمس عشر امام سجاد عليه السلام

مرا همتي عطا فرما تا گنـاه نكنم

 و ثـروتـي عطا فرما تا محتاج نباشم

مرا بينشي عطا فرما تا تو را بشناسم

و دانشی عطا فـرمـا تا خود را بشنـاسـم

مرا عقل سلیمی عطا فرمـا تـا از خود نگويم

مـــرا صحتـي عطا فـــرمـــا تــا بـا مردم بسازم

و طبـعـي عطا فـرمـا كه تا با دشمنان مدارا کنم

مـــرا صبـري عطا فرمـا تـا سختي ها را تحمل كنم

و نيرو و توانی عطا فرما تا در نبرد زندگي فائق شوم

مرا سعادتي عطا فـرما تا خــدمتگـذار ديـگـران بـــاشم

و مــرا عشقـي عطا فـرمـا تـا تـو و همه را دوست بــدارم

الهی با خـاطری خسته از اغیار و به فضل تو امیدوار

دست از غیـــر تو شسته و در انتظار رحمتت نشسته ام

بدهی کریمی، ندهی حکیمی، نخوانی شــاکرم، برانی صابرم

الهی احوالم چنانست که میدانی و اعمالم چنینست که می بینی

الهی

مشتی خـاک را چه شایـد و از او چه برآید و با او چه باید ...؟

دستم بگیر

یـا ارحـم الـراحمین

الهى در شگفتم؛

از آنکه کـوه را مى‏شکافد، تا به معدن جواهر دست‏ يابد ،

ولي خويش را نمي کاود تا به مخزن حقائق برسد .

خداوندا مرا ببخش، که مسلمــان نبودم و خــودم  را مسلمـان معرفـي کردم

خداوندا مرا ببخش، که با عملکردم نه تنها بي ديني را به تو رهنمون نشدم

بلکه چنان بـد عمل کــردم کـه چندين ضعيف الايمــان را نيـز از تـو فراري دادم

خداوندا مـرا  ببخش، کـه آخـرت و رضـايت تـو را بـه دنيــا و تعلقـاتش فـروختم

خداوندا مرا ببخش، که هميشه ازت طلبکارم ... چـــرا ؟!

نميدونم شـايـد " چـون بهم لطف کـردي و منو آفريدي، مديون من شـدي ! "

 خداوندا مرا ببخش ...

خدايا؛ حکمت قدم هايي را که برايم بر مي داري بر من آشکار کن،

تا درهايي را که به سويم مي گشايي، ندانسته نبندم،

و درهايي که به رويم مي بندي، به اصرار نگشايم.

شکسته قلبي بي کينه دارم و رويي سياه در مقابل تو

کوله بارم سنگين، اما از گنـــاه

و دستانم خـــالي ...

شرمنده ام

توشه ام همين هاست که گويي هيچ نيست

چشمــاني نمنــاک و ملتهب ...

اينست تمام دار و ندارم

پذيرا باش 

 گُناهم بزرگ است،

اما نه به اندازه بزرگي تو

نابخشودني است، اما نه از نظرِ تو که خالق منی

مهربان خدای من؛ رهايم مکن که بي تو هيچ و پوچم

خدای مهربانم؛

آيـا آنکس که خـالصانه و نـالان بـه پیشگاهت بگـرید، مـي بخشـايــي؟

اگر چنین است؛تا سيل ديدگان شرمسارم را به درگاهت عـرضه کنم.

آيا اگر کسي تو را بيش از پيش بخواند بر او در رحمت مي گشايي؟

اگـر چنين است؛تـا هـــر چــه بيش تـر از پيش در دعـــا بکـوشم.

خدای مهربانم؛

حال که دل به تو سپرده ام، ناکــامم نگذار.

می دانم که تو خود از من مشتاق تری

و دست رد به سینه ام نمی زنی

ای مهربان ترین مهربانان

الهی مگوی که چه آورده اید، که            درویشانیم

و مپرس کـه چـه کــرده ایـد، کــه            رسـوایانیم

"خواجه عبدالله انصاری"

خدايا من همانم،

که در خلوت از تو شرم نکردم

و در آشکارا هم رعايت تـو را نـکـردم

منم صـاحب مصيبت ها و ماجراهاي بزرگ

من همانم که به سرور خود جسارت کرده است

من همانم که جـبار آســـمان را نافرماني کرده است

من همانم که زمينه معصيت خــداوند جليل را فراهم کردم

من همانم که تو مهلتم دادي و به خود نيامدم

تو همواره با صبوري ات مهلتم دادي

و با پرده اغماضت گناهـانم را پوشانـدي

و از عقوبـت گناهــــــانم اجتـنـاب مي ورزي

انـگار تو شــــرمسار منی ...

«قسمتي از دعاي ابو حمزه ثمالي»

1- هر روز مدتي را به سکوت بگذرانيد . جسمتان را آسوده کنيد، افکارتان را از مشکلات برگيريد و متوجه خدا کنيد و بدين ترتيب ذهن و روحتان را استراحت بدهيد . جواب هر مشکلي در خدا نهفته است. وقتي که ذهنتان را بر خدا متمرکز کنيد، راه حل بطور خودکار به سراغتان مي آيد . آنقدرمنتظرشويد تا جواب را دريابيد، حتي اگر انتظارتان ساعتها طول کشد.

2- با خدا صحبت کنيد، همانطور که با دوستتان حرف می زنيد . دعا، گفتگو با خدا و سخن گفتن با او بعنوان دوستي عزيز و صميمي است. ساده و طبيعي با خداحرف بزنيد . هرچه را در دل داريد به او بگوييد. نگوييدکه خدا همه چيز را ميداند پس چرا آنچه را که ميداند برايش تکرار کنم! وقتي هرچه رادر دل دل داريد به او بگوييد، آماده دريافت پيام خدا خواهيد شد . در دعا فکر نکنيد که بايد از کلمات و عبارات رسمي و ادبي استفاده کنيد . با خدا به زبان خودتان سخن بگوييد . زباني که خدا دوست دارد، زبان دل است، زبان عشق.

3- بسياري از مردم احساس ميکنند چنان پليد و گناهکارند که نميتوانند به خدا نزديک شوند،  اما خدا همچون ما در ماست . اگر کودکي در چاله اي بيفتد و سرا پا آلوده شود، چه خواهدکرد؟ نزد مادرش ميرود و ميگويد: مادر! من کثيف شده ام . مرابشوي وتميز کن!

4- دوباره و دوباره با خدا سخن بگوييد . هر اندازه که ميتوانيد با او حرف بزنيد . وقتي که در اتوبوس هستيد، در ميان هر کاری، وقتي که غذا ميخوريد با او حرف بزنيد . چشمانتان را يک دقيقه ببنديد تا دنيا از نظرتان دور شود، آنگاه کلامي به خدا بگوييد . به درون نگاه کنيد و نفس عميقي از عشق به بيرون بفرستيد . اين کار باعث ميشود که احساس کنيد خدا به شما نزديک است و هرگز تنها نيستيد.

5- وقتي که هنگام دعا چيزي را تقاضا ميکنيد، هرگز فراموش نکنيد ممکن است چيزهايي که ميخواهيد برايتان خوب نباشد . براي دريافت آنها دعا کنيد اما به خدا بگوييد در صورتي خواسته تان را اجابت کند که مطابق با خواست او باشد زيرا خواست او جز خير و خوبي نهايي شما نيست . دعا کنيد: "خدايا! باشد که خواست تو و نه خواست من تحقق پذيرد!"

6- اگر عزيزانتان از شما دورند، نگران آنها نباشيد، بلکه آنها را به آغوش پر مهرخدا بسپاريد. شما نميتوانيد در کنار آنها باشيد، اما خدا ميتواند.

7- هر روز بايد براي کساني که با شما بدرفتاري کرده اند يا آنها را دوست نداريد، دعا کنيد . نفرت، انزجار، بدخلقی و خشم موانع بزرگي در راه استجابت دعا هستند.

"جي.پي.واسواني"

خداوندا ...

      تو خيلي بزرگی

             و من خيلي کوچـک

                    ولي جالب اينجاســـت

                           تـــو به ايـــن بزرگـــــــــــــي

                                  من کوچک را فراموش نميکني ؛

                                          ولـــــي من به اين کوچـــــکي

                                                 تو را فرامـــــــــــــوش کرده ام
 

 الهــــی؛

من نه آنم که ز فیض نگهت چشم بپوشـــــم

نه تو آنی که گدا را ننوازی به نگاهــــی

در اگر باز نگردد

نروم باز به جــــایی

پشــــــت دیوار نشــــــینم

چو گدا بر ســـــــر راهـــــــــی

کس به غـــــیر از تو نخواهــــــم

چه بخواهــــــــــی چه نخواهــــــــی

باز کن در که جــــــــز این خانه مرا نیست پناهی

ای آنکه به لطف خویش پاینده تویی

در دامن شب صبح نماینده تویی

کار من بیچاره قوی بسته شده

بگشای خدایا که گشاینده تویی

یارب مکن از لطف پریشان ما را

هر چند که هست جرم و عصیان ما را

ذات تو غنی و ما همه محتاجیم

محتاج به غیر خود مگردان ما را

یارب تو چنان کن که پریشان نشوم

محتاج به بیگانه و خویشان نشوم

بی منت خلق خود مرا روزی ده

تا از در تو بر در ایشان نشوم

نومیدم و از کوی تو با غم نروم

جز شاد و امیدوار و خرم نروم

از درگه همچون تو کریمی هرگز

نومید کسی نرفت و من هم نروم

چون عود نبود چوب بید آوردم

روی سیه و موی سپید آوردم

خود فرمودی که ناامیدی کفر است

فرمان تو بردم و امید آوردم