فقط خدا

چنان از خدا بترس كه گويا او را مـي بينـي

و اگـــر تـو او را نمـي بيني او تو را مي بيند

«امام صادق علیه السلام»

لـحـظات شــادي          خدا رو ستايش کن

لـحظات سختـي        خدا رو جستجـو کن

لـحـظات آرامــش         خدا رو مناجــات کن

لحظات دردآور به        خدا اعتمــــــــاد کن

و در تمام لحظات         خدا رو شکــــــر کن

خداوند ما را براي خودش آفريده است

پس قلبمان آرام نمي گيرد

مگر وقتي که به او روي آوريم

سنت آگوستين
 

 اگر مهربان باشي تو را به داشتن انگيزه هاي پنهان متهم ميکنند

ولي مهــربان باش

اگـر شـريف و درستکــار بـاشـي فــريبت مـي دهند

ولي شـريف بـاش

نيکي هـاي امـروزت را فراموش مي کنند

ولي نيکوکار باش

بهترين هايت را به دنيــا ببخش حتي اگر کافي نباشد

و در نهايت مي بيني ... هر آنچه که هست

همواره ميان تو و خـداونـد است، نـه ميان تو و مـردم

ابو سعيد ابوالخير در مسجدي سخنراني داشت . مردم از تمام اطراف روستاها و شهرها آمده بودند، جاي نشستن نبود و بعضي ها در بيرون نشسته بودند.

سپس شاگرد ابو سعيد گفت: تو را به خدا از آنجا که هستيد يک قدم پيش بگزاريد.

همه يک قدم پيش گذاشتند، سپس نوبت به سخنراني ابو سعيد رسيد، او از سخنراني خود داري  کرد.

مردم که مدت يک ساعت در مسجد بودند و خسته شده  بودند شروع به اعتراض کردند.

ابو سعيد پس از مدتي گفت: هر آنچه که من ميخواستم بگويم شاگردم به شما گفت، شما يک قدم به جلو حرکت کنيد تا خدا ده قدم به شما نزديک شود...

خدايا دستم به آسمانت نمي رسد،

اما تو که دستت بـه زمين مي رسد

بلندم کن

برکت پروردگار مثل بارونه

اگر خيس نمي شیم،

باید جامون رو عوض کنیم

خدای مهربانم؛

آيـا آنکس که خـالصانه و نـالان بـه پیشگاهت بگـرید، مـي بخشـايــي؟

اگر چنین است؛تا سيل ديدگان شرمسارم را به درگاهت عـرضه کنم.

آيا اگر کسي تو را بيش از پيش بخواند بر او در رحمت مي گشايي؟

اگـر چنين است؛تـا هـــر چــه بيش تـر از پيش در دعـــا بکـوشم.

خدای مهربانم؛

حال که دل به تو سپرده ام، ناکــامم نگذار.

می دانم که تو خود از من مشتاق تری

و دست رد به سینه ام نمی زنی

ای مهربان ترین مهربانان

تمام عمر خطا کردم و عـطا کردی

چها ز بنده خود دیدی و چها کردی

هزار مرتبه دیدی که توبه بشکستم

دوباره بـر روی من باب توبه وا کـردی

من از تـو جـانب دوزخ فــرار مـی کـردم

تو لحظه لحظه مرا نزد خود صدا کردی

به جای آنکه من از تو رضا کنم خود را

تو لطف کردی و از خود مرا رضا کردی

تو ناله ی من دلخسته را اثر دادی

تـو حــاجت من آلـوده را روا کـردی

از اینکه اینهمه دل بر تو بسته ام دانم

کـه بـاز در دل هـر جـاییم تو جـا کردی

سرشک دیده و قلب شکسته ام گویند

ز من گـذشتی و از آتـشـم رهــا کـردی

"جناب میثم"

بياييد کمتر خطوط قلبمان را اشغال کنيم

شايد خـدا پشت خـط بـاشد

خداوندا ...

تو ميداني که من دلواپس فرداي خود هستم

مبادا گم کــنم راه قشنگ آرزوهــــا را

مبادا گم کنم اهداف زيبــا را

مبادا جا بمانم  از قطار موهبت هايت

خــداونـدا مـرا مگـذار تنهــا، لحـظه اي حـتـي

خداوندا ...

هر گاه خداوند بنده ای را دوست بدارد

            او را گــرفتار مــي نمايد

                       و اگــــر بـردبـاري کــــرد

                                 وي را بـر مــي گــزيـنـد

                                           و اگر سپاسگذاري کرد

                                                     وي را گلچين مي نمايد

الهی مگوی که چه آورده اید، که            درویشانیم

و مپرس کـه چـه کــرده ایـد، کــه            رسـوایانیم

"خواجه عبدالله انصاری"

بنده ی من؛

ميدانم که گاهی دلت تنگ مي شود همان دلي که جاي من در آن است، آنقدر تنگ ميشود که حتي يادت مي رود من آنجايم.

نگران هيچ چيز نباش، تو مرا داري، هنوز من هستم، هنوز خدايت همان خداست!

اما من نمي خواهم تو همان باشي! تو بايد در هر زمان بهترين باشي.

من همیشه در کنارت هستم، هر وقت گريه مي کني دستان مهربانم چشمانت را مي نوازد.

هرگاه بغضت نگذاشت صدايت را بشنوم، صداي خرد شدن ديوار بين خودم و تو را شنيده ام!

درست است مرا فراموش کرده اي، اما من حتي سر انگشتانت را از ياد نبرده ام!

دلم نمي خواهد غمت را ببينم، مي خواهم همیشه شاد باشی . من شادیت را می خواهم و تو هم مي تواني خشنودي مرا بخواهی.

من گفتم: "وجعلنا نومکم سباتا" (ما خواب را مايه آرامش شما قرار داديم) و من هر شب که مي خوابي روحت را نگاه مي دارم تا تازه شود.

نگران نباش! دستان مهربانم قلبت را مي فشارد . شبها که خوابت نمي برد فکر مي کني تنهايي؟ اما نه، من هم دل به دلت بيدارم!

فقط کافيست خوب گوش بسپاري و بشنوي ندايي که تو را فرا ميخواند به خوب زيستن!

                      از طرف:

                                         پروردگارت

                                                            با عشق!

وقتي با خدا گل يا پوچ بازي مي کني

نترس! تو برنده اي

آخه خدا هميشه دو تا دستش براي تو پُره

آموخته ام كه وقتي نا اميد مي شوم 

خدا با تمام عظمتش عاشقانه انتظار ميكشد

تـا دوبـاره بـه رحمتش اميدوار شـوم

وقتي خدا از پشت، دست هايش را روي چشمانم گذاشت،

از لاي انگشتانش آنقدر محو ديدن دنيا شدم

که فراموش کردم منتظر است نامش را صدا کنم

خدايا تو آنچناني که من مي خواهم

مرا نيز چـنان کن که تو مي خواهي

جاده هاي زندگي را خدا هموار مي کند

کـار ما فقط برداشتن سنگ ريزه هاست

پس اينقدر آه و ناله چرا ؟!

قلب من خانه ي خداست

ممکن است گاهي گريه کنم ولي هيچگاه در تنهايي گريه نميکنم

خداوند اينجاست اشکهاي مرا پاک مي کند... چون ...

قلب من خانه ي خداست

 ممکن است گاهي بيفتم و بلغزم اما هرگز در سقوط تنها نمي مانم

خداوند هست و مرا بلند مي کند... چون...

قلب من خانه ي خداست

شايد گاهي رنج بکشم اما هرگز در  اين رنج کشيدن تنها نمي مانم

پروردگار مرا از رنجها رها مي کند...چون...

 قلب من خانه ي خداست

خوشحالم، براي اينکه ميدانم هرگز تنها نيستم

 خداوند همواره با من است...چون...

 قلب من خانه ي خداست

حاجتي در دل بي تابم  داشتم...

به دل گفتم: لياقت برآورده شدن خواسته ات را نداري وگرنه از تو حرکت و از خدا برکت و خدا  هم برايت برآورده اش ميکرد.

دل گفت: مگر آنچه را که تابحال  خدا به تو داده است  لياقتش را داشته اي!

و مگر او تابحال در بذل نعمت هاش به لياقت تو نگاه مي کرده است؟!

 و قسم مي خورم که دل راست مي گفت.

ماهیان از تلاطم دریا به خدا شکایت بردند

و چون دریا آرام شد، خود را اسیر تور صیادان یافتند

تلاطم های زندگی حکمتی از خداوند است

از خدا بخواهیم دلمان آرام باشد نه دریای دوروبرمان

خالق من بهشتی دارد نزدیک، زیبا و بزرگ

و دوزخی به گمانم کوچک و بعید

و در پـی دلیلی است کــــه ببخشد مـا را

«دکتر شریعتی»

خدا در لبخندي است که با نگاه مهربان تو جاني دوباره مي گيرد

خـــــــدا در دستي است کـه بـه يـاري مي گيري

خدا آن جـــاست

خــــــــدا را در کـوچـه پـس کـوچـه هاي درويشي

و دور از انـسان هـا جست و جــــــو مکن

خدا آن جا نيست

او در دلــهای ســاده و بـی آلایـش است

در لـبـخنـدي است کـه به لب یتیمی مي نشاني 

در نگاه پـرمهر مـادري است بـه فـرزنـدش

در نـگـاه عــــاشـقـانـه زنـــي اسـت بـه همسرش

 خدا همه جا هست

در قلب هاي پاك و حتي گنه كار

پـروردگـارا؛ مــــرا بـبـخـش

آنقدر که حسرت نداشته هايم را خورده ام

شاکر داشته هايم نبوده ام

از خلق خواستن شــرمندگی است،

اگــر بـرآورده شـود مـنـت اسـت،

اگر برآورده نشود ذلت است.

از خــــــــدا خـواستـن عـــزت اسـت،

اگــــر بـرآورده شـود نـعمت است،

اگر برآورده نشود حکمت است.

خدايا من همانم،

که در خلوت از تو شرم نکردم

و در آشکارا هم رعايت تـو را نـکـردم

منم صـاحب مصيبت ها و ماجراهاي بزرگ

من همانم که به سرور خود جسارت کرده است

من همانم که جـبار آســـمان را نافرماني کرده است

من همانم که زمينه معصيت خــداوند جليل را فراهم کردم

من همانم که تو مهلتم دادي و به خود نيامدم

تو همواره با صبوري ات مهلتم دادي

و با پرده اغماضت گناهـانم را پوشانـدي

و از عقوبـت گناهــــــانم اجتـنـاب مي ورزي

انـگار تو شــــرمسار منی ...

«قسمتي از دعاي ابو حمزه ثمالي»

خداوندا؛

کدام درگه جز درگاهت، شب و روز باز است؟!

کدام مامن جز آغوشت، گشوده بر اهل نياز است؟!

بنواز مــرا؛

بنواز که نيازمند مغفرتم . ببخشاي که مستحق رحمتم .

اگر نيامرزي، کجا روم و اگر نپذيري، دست نياز به کجا برم؟!

خدایا من در کلبه حقیرانه خود چیزی دارم

که تو در عرش کبریایی خود نداری

من چـون تویی دارم و تو چـون خود نداری

«امام سجاد علیه السلام»

"محمد"

خـــدايا چـگونه تو را بخـــوانم در حـــالي که من، من هستم.

(با اين همه گناه و معصيت)

و چگونه از رحمت تو نااميد شوم در حالي که تو، تو هستي.

(با آن همه لطف و رحـمـت)

«ازمناجاتهاي امام سجاد علیه السلام»

گفتم: خدايا؛ ای مهربان، می خواهم  همنشينم باشی.

گفت: من مونس کسـاني هسـتم که مرا ياد کنند.

گفتم: وای که چه آسان به دست مي آيي!

گفت: پس سـاده از دسـتم مده.

به خاطر بسپاريم

همراهي خدا با انسان

مثل نفس کشــيدن است

آرام ، بي صــدا ، هميشـگي

گـمـشــده اي بــودم در زمــيـن

آمده بـودم بخـوانمت ، شـيطان دهـانم را گـرفت

آمده بودم نگـاهت کنم ، دنيـا در مقابـلم ايـسـتاد

اکنون که تو را يافتم رهایم نکن

اگر کمی بیشـــتر دقت کنیم

در تمام صفحه هاي شیرین زندگي

اثــر انگشـت خداوند ديـــــده مي شـــــود،

چـــه بـچـه گـانـه اســـت که فـکــــر مي کنـيـم

هــمه اش را بـــه تـنـهـــايـي ، رنــگ کــــــــرده ايـم.

«مَّا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ  وَ مَا أَصَابَكَ مِن سَيِّئَةٍ فَمِن نَّفْسِك» 

آنچه از نيكي ها به تو مى‏رسد،از طرف خداست

و آنچه از بدى به تو مى‏رسد،از سوى خــود توسـت.

«سوره نساء آیه 79»

خدایا عاشـــقان را با غم عشق آشنا کن
ز غم های دگر غیر از غم عشقت رها کن

وقتی که تنهای تنها می شوی

وقـــتی که دوســــتانت،درست در حسـاس ترین لحظه رهایت ميكنند

وقتی که طوفان امتحان،خاشاک دوستی های سطحی رامی رباید

و لجن متعفن خودخواهی و منفعت طلبی را نمایان می سازد

وقتــــی که هیچ تکیه گاهـــــــــی برایت نمــــــی ماند

و هیچ دستی خالصانه به سویت دراز نمی گردد

یک پناهــــگاه می ماند که هیچ حادثه ای نمیتواند آن را از تو بگیرد

او حتــــــی در مـقـابـل بـدی هـای تـو خوبـــــــــــــــی مـی آورد

و روی زشتــــــــی های تو پـرده ی اغماض مـــی افکند

اگر بدانی که محبت و اشتیاق او به تو چقدر است

بنـد بنـد تـنــت از هــــم مـــــی گســــــلد

حتــماً دانســــته ای او کیســـــت!؟

پس چرا در انتها به او برسی

از او آغـــاز کن

خداوندا ...

      تو خيلي بزرگی

             و من خيلي کوچـک

                    ولي جالب اينجاســـت

                           تـــو به ايـــن بزرگـــــــــــــي

                                  من کوچک را فراموش نميکني ؛

                                          ولـــــي من به اين کوچـــــکي

                                                 تو را فرامـــــــــــــوش کرده ام
 

آرام باش ، آرام باش ، تو خـــــــدا را داری ...

آن حقیقت ، آن یگانه ، آن هوادار شــبانه

آرام باش ، تو خدا را داری ...

آن معبود ، آن پاک ، آن همه خوبی و احســـــاس و بهار را داری!

آرام باش ، تو خدا را داری ...

 پس نگو تنهایم ، پس نگو بی یاور ، بی یارم

تو خدا را داری یعنی عشق ، معبود ، سنگ صبور دل من ، دل تو

پس خموش !!!

ما خدا را داریم ...

"مهربان"